Powerbar Triathlon Stiens

  • 16 maart 2015

Na vorig jaar eens geproefd te hebben aan de triathlon van Emmeloord, is de prioriteit van 2015 gericht op het verbeteren van de zwemtechniek. Want een triathlon doen met de schoolslag kan niet de bedoeling zijn. Afgelopen zaterdag stond de eerste wedstrijd op het programma. De Powerbar sprint triathlon van Stiens editie 2015. 750m zwemmen, 200m rennen naar de wisselzone, 21km fietsen en tot slot 5,2 km lopen. Tot een dik jaar geleden bestond het zwemmen dat ik deed enkel nog uit het pierenbadje van vooral “De Stienen Flier” in Joure. Lekker poedelen met vrouw en kinderen.
De borstcrawl kwam niet in mijn motoriek voor. Sinds januari ben ik met een mooi aantal lotgenoten op vrijwillige basis ondergedompeld onder het regime van Heiner Stevens (e.a.) van Zignea in het Bosbad. Vrijdagavond van 19:15 tot 20:30 en vaak op dinsdagavond op het onmenselijke tijdstip van 21:30-22:30 uur bij de Masters training… maar ja, als je wilt leren zwemmen, zal je wat moeten.

En… de kinderen liggen op bed, dat is dus geen reden om niet te gaan trainen. Terug naar zaterdag….Om 9uur weggereden vanuit Emmeloord, Stiens is tenslotte een uur rijden, mogelijk iets korter vanwege “De haak om Leeuwarden”. En ja hoor, om 9:50 draaide ik de auto de parkeerplaats op van het mooie plaatsje Stiens.

De jeugd was al begonnen vol enthousiasme aan zijn triathlon. Allerlei fietsen kwamen hier langs, van een fantastische Pinarello Dogma tot de Loeki weet ik welk type…. Maar alle kinderen hadden een glimlach en verbeten gezicht. Heerlijk om te zien. Maar nee, hiervoor was ik hier niet. Inschrijven en wisselzone bekijken. Jacco en Sjaco liepen ook al rond, strakke koppies! Na de inschrijving, het verkrijgen van een envelop met transponder, een badmuts en tot slot m’n nummer op de arm laten schrijven, waren deze formaliteiten klaar.

Richting het water om te kijken of het kaartje van de site overeenkomt met de werkelijkheid. Dat lijkt redelijk te kloppen. Mooi trapje met leuningen, die zal ik nodig hebben straks na het zwemmen, schiet het door me heen. Vorig jaar na de 1000m zwemmen ging lopen niet zo heel gemakkelijk. De spanning neemt toe. Terug naar de auto, fiets eruit. Banden waren thuis al op spanning gezet en waren nog goed. Pomp kon dus in de auto blijven liggen. Trisuit alvast half aan getrokken en met de tas vol, en de fiets, richting de wisselzone. Nu begint het echte werk.
Ruim op tijd, voldoende tijd dus om lekker te kletsen met bekenden, een oud collega, klanten van de webshop en andere deelnemers.

Ondertussen komt ook Michel aangewandeld, relaxed, paar week geleden zijn vuurdoop op triathlon gebied gehad. Nog 30 minuten voor de start. Langzaam maar zeker gaan de eerste wetsuits aan. Met een stralende zon aan de hemel is dat niet een geweldig gevoel maar als je het water voelt dan had er vorige week nog 10cm ijs kunnen liggen. Op naar de start, in grote kolonne van badmutsen lopen we met 140 deelnemers richting het water, een overdenkingstocht van ongeveer 200meter. Oh, wat is dat? Een mooie Casco SpeedAIRO met het logo van de Tijdritshop erop. Stop… De dames van TTW Weesp gaan hier vandaag hun 2de divisie wedstrijd doen. Snel even handjes schudden en paar woorden gewisseld.

Met de opbeurende woorden, dat vandaag het zwemmen zeker goed zal gaan ga ik verder richting de start. Ook Michel zijn vrouw constateert dat mijn koppie strak staat. Ja, dat klopt. Lang geleden dat ik gespannen ben voor een wedstrijd. Met fietsen en tijdrijden heb je het meeste al wel meegemaakt, dus dat is niet spannend. Maar dit is andere koek. Het volgende cruciale moment is aangebroken. De zwem bril mag op, maar, zit hij ook waterdicht.
Bij Sjaco al eens gezien dat hij de bril bijna opeet en vervolgens op zet.

Deze tactiek ook maar proberen dan. Hopelijk gaat het niet zoals afgelopen maandag in de Wellerwaard dat ik op 300 meter ongeveer 6 keer moet proberen die bril goed op te krijgen. Ondertussen liggen er al een man/vrouw of 40 in het water en daal ik ook af het water in. Dit water draagt de naam “Kletsefeart”, maar van kletsen gaat het niet komen denk ik, of moet ik dit Fries anders vertalen? Nu even geen prioriteit. Een vreugde moment. De bril zit waterdicht, dat is een geruststelling. Even nog een paar slagen voor het gevoel en dan naar de rechterkant, hier kun je staan en aan de zijkant is het vaak rustiger dan in het midden.

Jacco staat een meter voor me op de startlijn, grote glimlach onder de grote bril. Hij is wat van plan vandaag, dat kun je zo zien! Voor de rest allemaal badmutsen en zwembrillen. De wedstrijdleiding legt de regels uit, tenminste, dat is dan ook het enige wat ik kan verstaan. Het aftellen begint, 30 seconden….. 15 seconden…… 5,4, horloge indrukken, 2, 1 …. YES, we gaan los. Met 5 man op 1 vierkante meter betekent dat het vechten is voor je plek. Her en der dus een duw en klap uitgedeeld, en soms ook geïncasseerd. Tsja, hoort er even bij. Het is tenslotte hobby. Het eerste obstakel doemt zich al na 50 meter op. Een enorme hoeveelheid pompebleden, waterlelies, ligt aan de rechterkant in het water. Gelukkig had ik die bij de start al gezien. Maar het gevolg is dat er 2 meter minder water is aan de rechterkant. De hele meute moet dus naar links. Met het betere gooi en smijt werk kom ik hier soepel doorheen. Een zwemritme heb ik nog geen moment te pakken, daarvoor is het te onrustig. Ook weer een paar schoolslagen moeten doen, dat wil ik eigenlijk niet. Het gaat spoken door mijn hoofd, wat ben ik aan het doen, dit gaat toch niet, heb ik hiervoor zoveel getraind, dat je ook kan harken met zwemmen is een nieuw leermoment. De eerste bocht is geweest, klein stukje recht en dan rechtsaf onder de brug door. Vanaf rechts komt er iemand met een zwemtechniek die ik nog nooit heb gezien, de kikkerslag bedenk ik maar dat het heet. Heiner zou hem gelijk naar baan 0 plaatsen.

Blijkbaar is deze techniek wel effectief, hij ligt tenslotte naast mij. Nog 100 meter, daar is het keerpunt. Er komen, gelukkig, nog geen zwemmers terug. Het is een grote compacte groep. Het keerpunt, een boei, die bij het Skutsjesilen niet zou misstaan, ga ik rond… he, ruimte, 5 meter water is leeg voor me. Ik neem me voor om de tweede 375 meter rustig te zwemmen, alles in borstcrawl.

Daar heb ik tenslotte zoveel uren voor gemaakt in het zwembad. Met een korte blik naar links zie ik dat er nog vele zwemmers achter me liggen, dat is een goed teken. Het zwemmen gaat dus best aardig. Tijdens de ademhaling aan de rechterkant zie ik de strak blauwe lucht en de zon schijnen. Lekker weertje om wat te sporten vandaag. Alweer bij de brug. Dit gaat lekker zo. Bocht naar links weer langs de huizen.

Mensen zitten lekker op hun terras, nog net geen biertje erbij. Bocht naar rechts, het einde is in zicht. Af en toe de koers wat bijleggen. De neiging om naar rechts te zwemmen blijft. De duikers van de reddingsbrigade liggen nog steeds klaar om me te redden mocht het fout gaan. De trap, even zoeken naar de onderste tree, vervolgens rustig het water uit lopen. Dat gaat nog soepel. Goed teken. Beginnen met rennen, ondertussen badmuts in de ton gooien, rits van het wetsuit losmaken. Blijven rennen, gaat best aardig. Wetsuit is ondertussen los en op de heupen.

Daar is de wisselzone al. Fiets is 1ste pad links. Michel staat er al, we groeten elkaar kort. Pak uit, schoenen aan, gordel om, Michel is ondertussen weg, helm op, fiets pakken, klokje aan, slok drinken, lopen…. Nu komt het mooiste onderdeel. Ook al heb ik dit jaar niet veel gefietst, dit is wel waar ik sneller kan zijn dan anderen. Gelijk nadat ik de wisselzone uit ben passeer ik 2 deelnemers omdat die onhandig op hun fiets stappen. De versnelling staat goed. Klik, klik, pedalen vast, klik klik, 2 tandjes erbij. Trappen, trappen, trappen….

Dit gedeelte door Stiens is wind tegen. Weer 2 gepasseerd, bocht naar rechts, nr. 5,6 en 7 volgen snel. Ondertussen zijn we Stiens uit en draai ik de Poeldyk op, daar is Michel, ik groet en moedig hem aan, krijg een lach terug. Wat een slecht wegdek. Ik denk aan de valpartij bij Spanga, ondertussen wel 10 jaar geleden. Wat een drama dit wegdek, goed opletten, liggen blijven en op de kant fietsen. De snelheid komt boven de 40km/uur, heerlijk onderdeel van de triathlon dit. Omwentelingen blijven mooi op 90+, bochten gaan goed en alles wat ik in wil halen gaat netjes naar rechts als ik roep. Laatste stuk van het eerste rondje gaat weer tegen de wind in naar Stiens. Dit is pittig. Teller zakt terug naar 33, geeft niet, rustig blijven, benen sparen voor het lopen. In Stiens slok drinken. Hier is de wisselzone weer, veel mensen langs de kant, wat een kick. Vol gas de bocht door rechtsaf.

De Tweede ronde is begonnen. Dit rondje gaat in vergelijkbaar tempo, dat is een goed teken. Ook nu weer vele renners gepasseerd. Het laatste stuk even opletten. Nu moet ik de wisselzone in. Met piepende remmen kom ik stil te staan, snel van de fiets en op naar mijn plekje. Het valt me op dat er niet heel veel fietsen staan. Klokje uit, fiets in de stalling, helm af, schoenen uit, loopschoenen aan, slok drinken, nummer omdraaien en weg maar weer. En nu gaat het fout. Ik ga rechtsaf, er is niemand voor me, ik weet niet zeker of ik de juiste kant op loop. Ik vraag de vrijwilligers of dit goed gaat, “ja die kant op”, hoor ik iemand zeggen.

Ik ren verder maar twijfel. Dit is raar, ik loop achter de toiletwagens langs waar iemand met een fiets loopt, dat kan toch niet waar zijn. Ik ren door en zie rechts lopers op het parcours lopen aan de andere kant van de weg. Ik sta vertwijfeld te kijken. “Hééééé! Je moet hier heen!” hoor ik iemand roepen, ik kijk om. Iemand met het wetsuit op zijn heupen roept me! Ik ren terug en ga zo het loop parcours op en kom gelijk over start-finish. Niet geheel zoals het hoort, ongeveer drie minuten verknoeid maar ik ben terug in de wedstrijd. Rustig lopen, benen voelen nog aardig. De buik voelt echter wel beroerd.

Niet aan denken, rustig lopen, rustig lopen, rustig lopen. Ik wordt nu ingehaald door de snelle mannen/vrouwen die ik tijdens het fietsen was gepasseerd of die aan hun tweede loopronde zijn begonnen. Ach, dat is dan zo. Na een paar bochten gaat de weg licht omhoog, dat is niet fijn voor de benen. Linksom. Een “Echte Bakker” logo. We lopen langs de winkel van Nico en Aeltsje de Groot, die hebben ooit de winkel van mijn familie in Winsum overgenomen. Grappig, zou dat Nico zijn die daar staat? Geen idee, en geen tijd om te stoppen.

Doorgaan, ondertussen weer een servicepunt. Bekertje water pak ik aan, een deel is alweer weg voordat het bij mijn mond is. Wat een bezigheid is zelfs het drinken. Kleine teug naar binnen. Lekker spul dat water. Vervolgens een spons uitknijpen op mijn gezicht en in mijn nek. Heerlijk. De omstandigheden zijn super. Met het lekkere zonnetje erbij maakt dat sporten tot een leuke bezigheid. Her en der zitten mensen in hun voortuin lekker te genieten van al de sporters die langskomen. Ik ren door, nog een “verzorgingspost”.

Twee jonge knullen hebben een paar sponsen gevonden en zien hun kans schoon. Ik neem er een aan. Zo droog als wat. Ook zij hebben de dag van hun leven. Ik gooi de spons weer weg en bedank ze. Ze rapen de spons snel weer op, voor de volgende loper waarschijnlijk. Door de finish straat, de omroeper roept mijn naam, gaaf, nog 1 ronde van 2,5 km. Rustig blijven lopen. Ik weet nu de route, dat scheelt ook weer. Ik hoor iemand roepen: “Hup Emmeloord”… zal de familie van Michel zijn. Maar tijd om naar het publiek te kijken heb ik niet. De hoeveelheid deelnemers neemt nu af. De snelsten zijn al binnen. Onderweg bedank ik enkele verkeersregelaars, die staan daar wel mooi op hun vrije dag ervoor te zorgen dat ik hier lekker kan sporten.

Mijn benen worden wel moe maar als tijdverdrijf is het lekker om af en toe je aandacht te verzetten. Ik haal iemand in die wandelt, ik moedig haar aan, ik krijg te horen dat ze hierna nog een rondje moet, oef, ik gelukkig niet, denk ik en loop door. Opnieuw langs Nico en Aeltsje, langs de dames en baby in de tuin. Een viertal volwassen en de postbode die nog steeds staan te kletsen. Maar mijn gevraagde biertje uit de 1ste ronde stond niet klaar. Terwijl ik de postbode hoor zeggen: “Ze onthouden ook alles” (en dan op zijn Fries) loop ik lachend door. Nog een paar bochten en dan richting de finish.

De benen beginnen het ondertussen minder fijn te vinden. Laatste bocht, nog 150 meter. Ik probeer te sprinten, tenminste gevoelsmatig. Daar is de finish. Rits omhoog, nummer snel recht, stel dat er een fotograaf staat. YES !!!! binnen. Een tevreden gevoel. De tijd weet ik even niet, zag zo snel niet waar de finish klok was. Vlak achter de finish zie ik Jacco en Sjaco al aan de bar staan. De Powerbar wel te verstaan. Allebei een bekertje sportdrank van de sponsor in de hand en een glimlach van oor tot oor. Ik pak zelf ook een bekertje. Van Jacco krijg ik nog een lekker stukje banaan. Dat smaakt goed.

Nu begint het mooiste van de wedstrijd. Het uitwisselen van de verhalen. Terug in de wisselzone komt ook Michel binnen. Ook hij is tevreden hoe het is gegaan. Al met al een gave ervaring die op Urk zijn vervolg gaat vinden. Nu eerst weer trainen, vooral zwemmen en lopen.

Data analyse: De tijden: 76ste overall Totaal: 1:30,47 Zwemmen: 21:06 (79ste) Fietsen: 39:39 (46ste), 204 Watt, 91 omwentelingen/minuut Lopen: 30:01 (103de) Totaal 23:38 achter de nr. 1 van de wedstrijd. De verbetering valt dus vooral te halen in het lopen. Dat klopt ook weer precies met mijn training regime op dit moment. De foute wissel van fietsen naar lopen heeft me bijna 3 minuten gekost. Volgens de data van Strava was ik iets sneller dan Jacco. Dus als ik zijn fietstijd pak kom ik op dit verschil. Gratis tijdwinst zeg maar.

Tijden van de andere polderbewoners:

Naam                        Zwemmen(750m)  Fietsen (22km)  Lopen (5,2km)       Eindtijd

Jacco Overtoom            18,12 (37ste)     36,55 (22ste)     27,37 (81ste)       1:22,45 (37ste)
Sjaco Wierda                18,22 (38ste)     39,31 (44ste)     25,55 (64ste)       1:23,50 (46ste)
Harry Feenstra              21,06 (79ste)     39,39 (46ste)    30,01 (103de)       1:30,47 (76ste)
Michel de Grauw           20,26 (69ste)     41,10 (65ste)     34,17 (124ste)     1:35,54 (99ste)

Zwemtijd is inclusief wisseltijd naar fietsen, fietstijd is inclusief wisseltijd naar lopen.